Aşık Veysel şiirleri – En güzel kısa 15 Aşık Veysel Şatıroğlu şiiri

Büyük halk ozanı Aşık Veysel vefatının 48. yıl dönümünde anılacak. Büyük şair hem şiirleriyle hem bağlamasıyla seslendirdiği türküleriyle kültür sanat dünyasının en değerli isimlerinden biri. İşte en hoş kısa 15 Aşık Veysel Şatıroğlu şiiri

AŞIK VEYSEL ŞATIROĞLU ŞİİRLERİ

En hoş kısa 15 Aşık Veysel Şatıroğlu şiiri

1. Uzun İnce Bir Yoldayım

Uzun ince bir yoldayım

Gidiyorum gündüz gece

Bilmiyorum ne haldeyim

Gidiyorum gündüz gece

Dünyaya geldiğim anda

Yürüdüm tıpkı vakitte

İki kapılı bir handa

Gidiyorum gündüz gece

Uykuda dahi yürüyom

Kalmaya sebeb arıyom

Gidenleri daima görüyom

Gidiyorum gündüz gece

Kırkdokuz yıl bu yollarda

Ovada dağda çöllerde

Düşmüşüm gurbet ellerde

Gidiyorum gündüz gece

Şaşar Veysel işbu hale

Gah ağlayan gahi güle

Yetişmek için menzile

Gidiyorum gündüz gece

2. Kara Toprak

Dost dost diye kacına sarıldım

Benim sadık yarim kara topraktır.

beyhude dolandım, boşa yoruldum

Benim sadık yarim kara topraktır.

Birçok hoşlara bağlandım kaldım

Ne bir vefa gördüm ne yarar buldum

Her türlü istediğim topraktan aldım

Benim sadık yarim kara topraktır

Koyun verdi, kuzu verdi, süt verdi

Yemek verdi, ekmek verdi, et verdi

Kazma ile dövmeyince kıt verdi

Benim sadık yarim kara topraktır

Adem’den bu deme jenerasyonum getirdi

Bana türlü türlü meyve bitirdi

Her gün beni doruğunda götürdü

Benim sadık yarim kara topraktır.

Karnın yardım kazmayınan, belinen

Yüzün yırttım tırnağınan, elinen

Yeniden beni karşıladı gülünen

Benim sadık yarim kara topraktır

Azap yaptıkça bana gülerdi

bunda palavra yoktur herkes de gördü

Bir çekirdek verdim, dört bostan verdi

Benim sadık yarim kara topraktır.

Havaya bakarsam hava alırım

Toprağa bakarsam dua alırım

Topraktan ayrılsam nerde kalırım

Benim sadık yarim kara topraktır.

Bir dileğin varsa iste Allah’tan

Almak için uzak gitme topraktan

Cömertlik toprağa verilmiş Hak’tan

Benim sadık yarim kara topraktır.

Hakikat istersen açık bir nokta

Allah kula yakın, kul da Allah’a

Hakkın saklı hazinesi toprakta

Benim sadık yarim kara topraktır.

Bütün kusurumu toprak gizliyor

Melhem çalıp yaralarım düzlüyor

Kolun açmış yollarımı gözlüyor

Benim sadık yarim kara topraktır.

Her kim ki olursa bu sırra mazhar

Dünyaya bırakır ölmez bir eser

Gün gelir Veysel’i bağrına basar

Benim sadık yarim kara topraktır.

3. Hoşluğun

Hoşluğun on para etmez

Bu bendeki aşk olmasa

Eğlenecek yer bulaman

Gönlümdeki köşk olmasa.

Kim okurdu kim yazardı

Bu düğümü kim çözerdi

Koyun kurt ile gezerdi

Fikir öteki başk’olmasa.

Hoş yüzün görülmezdi

Bu aşk bende dirilmezdi

Güle değer verilmezdi

Aşık ve maşuk olmasa.

Senden aldım bu feryadı

Bu imiş dünyanın tadı

Anılmazdı Veysel ismi

O sana aşık olmasa.

4. Anlatamam Sıkıntımı Kaygısız Beşere

Anlatamam sıkıntımı sıkıntısız beşere

Derd çekmeyen sıkıntı değerin bilemez

Derdim bana derman imiş bilmedim

Hiçbir vakit gül dikensiz olamaz

Gülü yetiştirir dikenli çalı

Arı her çiçekten yapıyor balı

Kişi sabır ile bulur kemali

Sabretmeyen maksudunu bulamaz

Ah çeker aşıklar ağlar zarınan

Büyük dağlar şöhret bulmuş karınan

Çağlar mecnun gönül ırmaklarınan

Ağlar ağlar göz yaşların silemez

Veysel günler geçti yaş altmış oldu

Döküldü yaprağım güllerim soldu

Gemi yükün aldı gam ilen doldu

Harekete kimse mani olamaz

5. Bir Hayal Peşinde Dolandım Durdum

Bir hayal peşinde dolandım durdum

Asla terk etmezem sanma unuttum

Sönmez ümidlerden beklerim yardım

Bu gün yarın dedim gönlüm avuttum

Gahi varlıklı oldum hülya yaşattım

Nerde hoş gördü isem laf attım

Sevda denizinde gönlüm aldattım

İsteklerim suya düştü ne ettüm

Gahi yoksul oldum epey süründüm

Gahi mecnun oldum aba büründüm

Nerde hoş gördü isem yerindim

Ucu çıkmaz bir küçücük yol tuttum

Veysel bu sevdadan vazgeç dediler

Olup bitenleri yaz geç dediler

Sevdiğin kapıdan az geç dediler

Acı kelamı sevdiğimden işittim

6. Çok Yalvardım Çok Yakardım

Çok yalvardım çok yakardım

Uyanmadı kara bahtım

Bahtım küsmüş etmez yardım

Uyanmadı kara bahtım

Uyur uyanmaz ikbalim

Nic olacak benim halim

Boynuna olsun vebalim

Uyanmadı kara bahtım

Yazgı yazgıya eş oldu

Ağladım gözüm yaş oldu

Uzun uzunluklu savaş oldu

Uyanmadı kara bahtım

Tecellim bozuk temelden

Gitti gençlik çıktı elden

Aşka mahkumuz ezelden

Uyanmadı kara bahtım

Kısmet beni diyar diyar

Dolandırır bilmem ne var

Veysel oldu candan bizar

Uyanmadı kara bahtım

7. Dalgın Dalgın Seyreyledim Alemi

Dalgın dalgın seyreyledim alemi

Renkler ne çiçekler ne koku ne

Bir arama yaptım kendi başımı

Görünen ne gösteren ne görgü ne

Çeşitli irenkler türlü görüşler

Hayal midir hayal mıdır bu işler

Tatlı muhabbetler hoş sevişler

Hoşluk ne sevda nedir sevgi ne

Göz ile görülmez duyulan sesler

Nerden uyanıyor bizdeki hisler

Biçimsiz gölgesiz canlar nefesler

Duyulan ne duyuran ne his ne

Kimse bilmez dünya nasıl kurulmuş

Her cisime birer zerre verilmiş

Cümle varlık bir kuvvetten var olmuş

Gelen ne giden ne yol ne yolcu ne

Herkese zımnidir bu sırr-ı hikmet

Her objede vardır bir türlü ibret

Veysel’i söyletir bir büyük kuvvet

Söyleyen ne söyleten ne İlah ne?

8. Şayet Görse İdim Göz İle Seni

Sen bir ceylan olsan ben de bir avcı

Avlasam çöllerde saz ile seni

Bulunmaz dermanı yoktur ilacı

Vursam yaralasam kelam ile seni

Kurulma sevdiğim güzelim deyin

Bağlanma karayı alları geyin

Ben bir çoban olsam sen de bir koyun

Seslesem elime tuz ile seni

Koyun olsan otlatırdım yaylada

Tellerini yoldurmazdım hoyrada

Balık olsan takla dönsen deryada

Düşürsem toruma bez ile seni

Veysel der ismini koymam dilimden

Farklı düştüm vatanımdan ilimden

Kuş olsan da kurtulmazdın elimden

Şayet görse idim göz ile seni

9. Eşin Yoktur Bulamadım

Senin aşkın beni mecnun

Edem dedi olamadım

Ben bu aşka hiç bir derman

Çok aradım bulamadım

Aşkın beni etti meczup

Kah boşaldım gahi dolu

Candan sevdiğim hoşu

Alam dedim alamadım

Ben o yare olsam köle

Sevdası var başa bela

İsyan ettim bile bile

Kusurumu bilemedim

Ben bir ceset sen bir cansın

Hem dinimsin hem imansın

Bana benden yakın sensin

Dost yolunda ölemedim

Varım yoğum bir Veysel’in

Peşinden tutuşmuş elim

Ey benim nazlı güzelim

Eşin yoktur bulamadım

10. Gine Mi Ağladın Kirpikler Nemli

Gine mi ağladın kirpikler nemli

Dostum niye giyinmişsin karalar

Çiğ düşmüş gül üzere yüzünden aşikâr

Senin kaygının bu sinemi yaralar

Aziz dostum seni kimler ağlattı

Tecelli kaygısını kaygıma kattı

Palavra dünya nicelerini ağlattı

Kim bilir ki son yerin nereler

Bu can bu cesede girelden beri

Aldık başımıza türlü mukadderatı

Çaresiz çaresiz ileri geri

Vakit gelir tamam olur sıralar

Cefanın sefanın farkı yok bence

Şayet düşünürsek inceden ince

Her ikisi de son haddine varınca

Dümdüz olur iniş yokuş dereler

Mihnet-i dünyaya tahammül gerek

Kahi ağlayarak kahi gülerek

Geçti günüm gözyaşlarım silerek

VEYSEL arar sıkıntılarına devalar

11. Mecnun Üzere Dolanıyorum Çöllerde

Mecnun üzere dolanıyorum çöllerde

Hayal beni yeldiriyor yel üzere

Ah çeker ağlarım gurbet ellerde

Durmaz akar gözüm yaşı sel üzere

Bir hoşun mecnunuyum ezelden

Veremem telkini gelmiyor elden

Yandım ateşine can u gönülden

Görmesem günlerim uzar yıl üzere

Hesapsız haftalar yıllar geçiyor

Önce benim idi artık kaçıyor

Varıp düşmanlara kaygının açıyor

Beni görüp saklanıyor el üzere

Zincirsiz kösteksiz bağladı beni

Tatlı lisanıyla eğledi beni

Yurdumdan yuvamdan eyledi beni

Yarsız dunya malı bana pul üzere

Aşkın beni deryalara daldırdı

Kimi ağlatır da kimi güldürür

İster azat eyler ister öldürür

Sefil Veysel kapısında kul üzere

12. Sen Bir Çiçek Olsan Ben Bir Yaz Olsam

Her sabah her sabah suya giderken

Yar yolunda toprak olsam toz olsam

Bakıp dört köşeyi seyran ederken

Kara kaş altında ela göz olsam

Uğrunu uğrunu giderken yola

Birçok dilsizleri getirir lisana

Gövel ördek üzere inerken göle

Ya bir şahin olsam ya bir baz olsam

Veysel ördek olsun sen de göl yarim

Kâfi artık kerem eyle gel yarim

Lale sümbül mor menekşe gül yarim

Sen bir çiçek olsan ben bir yaz olsam

13. Türküz Türkü Çağırırız

Dünya dolsa şarkıyılan

Türküz türkü çağırırız

Yola gitmek korkuyulan

Türküz türkü çağırırız

Türküz Türkler yoldaşımız

Hesaba gelmez yaşımız

Nerde olsa savaşırız

Türküz türkü çağırırız

Türklerdir bizim ceddimiz

Halis Türküz kanı pak

Müzik gazeldir kusurumuz

Türküz türkü çağırırız

Bayramlarda düğünlerde

Toplantıda yığınlarda

Sıkılınca dar günlerde

Türküz türkü çağırırız

Yaylalarda yataklarda

Odalarda otaklarda

Koyun üzere koytaklarda

Türküz türkü çağırırız

Su başında sulaklarda

Türkün sesi kulaklarda

Beşiklerde beleklerde

Türküz türkü çağırırız

Daima bir arada gelin kızlar

Bile coşar o yıldızlar

Koşulunca ikili sazlar

Türküz türkü çağırırız

İnler Veysel arı üzere

Bülbüllerin zarı üzere

Turnalar katarı üzere

Türküz türkü çağırırız

14. Uyanmadı Kara Bahtım

Çok yalvardım çok yakardım

Uyanmadı kara bahtım

Bahtım küsmüş etmez yardım

Uyanmadı kara bahtım

Uyur uyanmaz ikbalim

Nic olacak benim halim

Boynuna olsun vebalim

Uyanmadı kara bahtım

Baht bahta eş oldu

Ağladım gözüm yaş oldu

Uzun uzunluklu savaş oldu

Uyanmadı kara bahtım

Tecellim bozuk temelden

Gitti gençlik çıktı elden

Aşka mahkumuz ezelden

Uyanmadı kara bahtım

Kısmet beni diyar diyar

Dolandırır bilmem ne var

Veysel oldu candan bizar

Uyanmadı kara bahtım

15. Yarın Beyaz Gerdanında

Yarin beyaz gerdanında

Türlü türlü haller gördüm

Sıralanmış her yanında

Yıldız üzere benler gördüm

Yar ile tenha buluştuk

Bilinmeyen sıkıntılarımız açtık

Oldukça bir vakit konuştuk

Dudağında ballar gördüm.

Dudu lisanlar inci dişler

Ahu gözler o bakışlar

Kesme kakül sırma saçlar

Zülüfünde teller gördüm.

Elmas küpe kulağında

Güller açmış yanağında

Seher vakti dost bağında

Taze açmış güller gördüm.

Söylenir sevdan Veysel’i

Aşıktır aşığın temeli

Ben o yari görmeyeli

Aylar geçti yıllar gördüm

Kaynak: Antoloji.com – Aşık Veysel şiirleri

Bir önceki yazımız olan Türkiye'nin en yüksek barajının su tutacağı tarih belli oldu başlıklı makalemizde Baraj, Barajı ve Gövde hakkında bilgiler verilmektedir.